Ο Μπρεντ Βαν Μόερ κοίταξε πάνω από τον ώμο του, είδε το πελοτόν γύρω από την στροφή, κούνησε το κεφάλι του και πίεσε.
Ο 23χρονος Βέλγος βρισκόταν εκτός του μπροστινού αγώνα για όλη την ημέρα, έχοντας βγει στην επίθεση με τον Pierre-Luc Périchon του Cofidis με 137,5 km να απομένουν σε ένα στάδιο 150 km. Μετά από ένα πολύ ταραχώδες άνοιγμα τρεις μέρες που είχανχάλασε τα όνειρα των πάρα πολλών αναβατών, τους είχε αφήσει το πελοτόν.
Στη σύνταξη της φόρμουλας που θα ακολουθήσει ο αγώνας μιας ημέρας, υπάρχουν μια σειρά από μικρούς υπολογισμούς σημειωμένους στα περιθώρια. Η απειλή των αναβατών στο διάλειμμα. Φιλοδοξίες ομάδας και αναβάτη για την ημέρα. Το αν θα κρατήσει η κίνηση.
Lotto Soudal'sTour de FranceΤα σχέδια βγήκαν από το παράθυρο στο στάδιο 3 όταν η συμπαγής, κουλουριασμένη μορφή του αστέρα σπρίντερΟ Κέιλεμπ Γιούαν χτύπησε με δύναμη στην άσφαλτο, θρυμματίζοντας την κλείδα του. Η ομάδα δεν είχε κανέναν για τα σπριντ πια, και δεν είχε κανέναν για τα βουνά.
Τι έμεινε να κάνει παρά να επιτεθεί;
Αυτό λοιπόν έκανε ο Brent Van Moer – δουλεύοντας με τον Périchon στους θορυβώδεις δρόμους της Βρετάνης έως ότου ο Périchon δεν μπορούσε να πάει άλλο. Και παρόλα αυτά, με 19 χλμ. μέχρι τη γραμμή τερματισμού, ο Van Moer προχώρησε.
Μερικοί αναβάτες έχουν καλύτερα πρόσωπα πόκερ από άλλους. Με τον Van Moer, δεν μπορούσατε να διαβάσετε πολλά στο πρόσωπό του, αλλά μπορούσατε να διαβάσετε ολόκληρο το σώμα του, να κουνιέται και να κυλάει και να βγάζει και τα τελευταία βατ από τα κουραστικά πόδια του.
Ένα λεπτό πίσω του, οι συμπαίκτες του κινήθηκαν στο μπροστινό μέρος του πελοτόν για να προσπαθήσουν να διακόψουν το κυνηγητό. Αλλά ο Tosh Van der Sande και ο Jasper De Buyst ήταν δύο Βέλγοι που προσπαθούσαν μάταια να συγκρατήσουν έναν ωκεανό και όταν ο Deceuninck-QuickStep στρίμωξε γύρω τους το χάσμα άρχισε να συρρικνώνεται.
Στα 8 χιλιόμετρα για να πάει, ο Van Moer είχε ένα λεπτό. Στο 1,5 χλμ., οι Wolfpack ήταν στην πόρτα. Και παρόλα αυτά, ο Van Moer προχώρησε.
Στη σκηνή 1 στο Critérium du Dauphiné, σχεδόν πριν από ένα μήνα, ο Van Moer πέτυχε τη σημαντική νίκη του σε παρόμοιες συνθήκες. Το σκεφτόταν καθώς η γραμμή έκλεινε και το πελοτόν έκλεινε πιο γρήγορα; Υπήρχε χώρος για σκέψη καθόλου, ή ήταν ένα αυτόματο ικανό μόνο να κάνει πετάλι, σπρώχνοντας προς τα κάτω μια ανερχόμενη παλίρροια γαλακτικού οξέος;
Στα 150 μέτρα από τη γραμμή – μια απόσταση που μπορεί να μετρηθεί σε λίγα δευτερόλεπτα και μια αιωνιότητα, ανάλογα με το αν είστε ο Μπρεντ Βαν Μόερ ή όχι – τελικά πιάστηκε και πέρασε από τον Jasper Philipsen (Alpecin-Fenix) και μετά Mark Cavendish (Deceuninck-QuickStep), έπειτα άλλοι 46 αναβάτες.
Οι αθλητικές στήλες στις εφημερίδες σήμερα, δικαίως, θα μιλήσουν γιαΗ νίκη του Cavendish – ένας ένδοξος συνδυασμός ακατέργαστης δύναμης και ακατέργαστων συναισθημάτωνγραμμένο σε ένα χρονικό πλαίσιο 14 ετών. Σαράντα ένατος στη σκηνή ήταν ένας νεαρός Βέλγος –μόλις 10 ετών όταν ο Cavendish κέρδισε για πρώτη φορά στο Tour– που είχε πλησιάσει αγωνιωδώς στο δικό του παραμυθένιο αποτέλεσμα και έπεσε ελάχιστα.
«Είμαι πραγματικά απογοητευμένος, αλλά και λίγο περήφανος», σκέφτηκε ο Van Moer μετά τον τερματισμό, εξηγώντας τον τρόπο με τον οποίο η συντριβή του Ewan ανάγκασε την αλλαγή τακτικής, θέτοντάς τον στην απόσχιση και καταδικάζοντάς τον σε μια μέρα που ξεπερνά τη στενή γραμμή μεταξύ αγωνία και έκσταση. «Πηγαίνω με γκάζι μέχρι τη γραμμή τερματισμού… αλλά ο αγώνας ήταν μόλις 100 μέτρα πολύ μεγάλος για μένα», πρόσθεσε, κουρασμένος, πριν ανέβει στο βάθρο για να πάρει το βραβείο για τον πιο μάχιμο αναβάτη της ημέρας.
Πριν από αυτό, όμως, καθώς σταμάτησε, υπήρχε λιγότερος χώρος για προβληματισμό. Εξαντλημένος, ο Βαν Μόερ κατέβασε τον εαυτό του από τη σέλα, τυλίχτηκε πάνω από τον επάνω σωλήνα και το τιμόνι του και βύθισε το κεφάλι του στα χέρια του. Οι συμπαίκτες του ήταν σύντομα στο πλευρό του – συμπεριλαμβανομένου του Thomas De Gendt, ο οποίοςγνωρίζει αρκετά για τη φόρμουλα της απόσχισης, οι μικροί του υπολογισμοί στο περιθώριο, για να καταλάβεις ότι μάλλον πάντα θα τελείωνε έτσι.
Μερικές φορές ο αγώνας είναι λίγο υπερβολικός.
Ώρα δημοσίευσης: Ιουλ-07-2021
